: منوي اصلي :
: درباره خودم :
: لوگوي وبلاگ :
: لينك دوستان من :
: آرشيو يادداشت ها :
: موسيقي وبلاگ :
: جستجو در وبلاگ :
متاب ماه که گردیده ماه من خاموش
خموش باش که یارم شد از سخن خاموش
چو نخل خشک بیکباره برگ و بارم ریخت
که گشته بلبل زارم در این چمن خاموش
کنار خاک لحد ناله می زنم ، تنها
که راز دار دلم خفته در کفن خاموش
چراغ انجمن دل شکستگان برخیز
ببین چگونه شده بی تو انجمن خاموش
پناه زن نه مگر شوهرش ز چه رو ؟
تو تازیانه ز دشمن خوری و من خاموش
نفس به سینه تنگم شده است زندانی
که شسته ام تنت از زیر پیرهن خاموش
حسین بهر دل من بخانه کرده سکوت
صدای ناله شده بر لب حسن خاموش
صحابه عهد شکستند و شد سبب «میثم»
که بت بجای خدا بود و بت شکن خاموش
منبع : http://www.deabel.ir
نوشته شده توسط : خادم الزهرا
حضرت فاطمه (سلام الله علیها)نماد عفت و پاکدامنی است و در کران تا کران زندگی اش قداست و پاکی و عفاف جلوه گر بود .
حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« روزی در محضر رسول خدا (صل الله علیه وآله) نشسته بودیم . آن حضرت این سوال را مطرح نمودند که بهترین و شایسته ترین چیز برای زنان چیست . همگی در پاسخ آن در ماندند . چون متفرق شدیم ، نزد حضرت فاطمه (س)رفتم و جریان را گفتم . ایشان فرمود :
« خَیرٌ لَلنِّساءِ أَن لا یَرَینَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ »
« نیکوترین چیز برای بانوان آن است که مردان بیگانه را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند » .
آن گاه نزد رسول خدا (ص) بازگشتم و پاسخ فاطمه را بیان نمودم . آن حضرت فرمودند : پاسخ را از چه کسی دریافتی ؟
عرض کردم : از فاطمه (س). ایشان با شگفتی فرمودند : به راستی که او پاره وجود من است .
حضرت موسی بن جعفر (ع) از پدران بزرگوارش روایت می کند که حضرت علی (ع) فرمودند :
« مرد نابینایی اجازه گرفت و وارد منزل شد . حضرت فاطمه (س)خود را از او پوشانید . رسول خدا (ص) پرسیدند : او که نابیناست ، چرا خود را پوشاندی ؟
پاسخ داد : او نمی بیند، اما من کی وی را می نگرم ؛ ( افزون بر این ) حس بویایی که دارد . پیامبر خدا (ص) فرمودند : گواهی می دهم که تو پاره تن منی »
ذهبی از علمای اهل سنت ، آورده است که حضرت علی (ع) به همسرش فاطمه (س)فرمود :
« فاطمه جان نیکوترین چیز برا زن چیست ؟ پاسخ داد : او مردها را نبیند و آنان او را نبینند . »
حضرت علی (ع) همیشه می فرمود :
« ألا تَستَحیُونَ ! ألا تُغارُونَ ! یَترُکُ أحَدُکُم امرَءَتَهُ تَخرُجُ بِینَ الرِّجالِ تَنظُرُ إلََیهِم وَ یَنظُرُونَ إلَیها » .
« آیا حیا نمی کنید ؟ آیا غیرت نمی ورزید که همسر خودرا رها می کنید بیرون می رود در میان مردها ؛ او به مردان (بیگانه)نگاه می کند و آنان او را می نگرند . »پس از ابراز ناراحتی از این که جنازه اش را روی تابوتی سرباز می گذارند که حجم بدن معلوم می گردد ،
اسما گفت : در سرزمین حبشه برای جنازهتابوتی می سازند که بدن آنان را می پوشاند . آن گاه با چوب و شاخه درخت آن را ساخت . حضرت فاطمه (س)با خوشحال فرمود : ای اسما ! برایم تابوتی مثل این تهیه کن تا مرا بپوشاند ، که خداوند تو را از آتش دوزخ بپوشاند .
بنا بر نقلی چون تابوت را دید ، از خوشحالی لبخندی زد که پس از فوت پدر بزرگوارش این تنها لبخندی بود که بر لبهای مبارکش نشست و فرمود : این تابوت چه زیبا و نکوست که زن و مرد بودن جنازه مشخص نمی شود .
چنان که پیش از این گذشت ة حضرت فاطمه (س)فرمود : چقدر خوشحال شدم از این که پدرم مرا از کار بیرون خانه معاف داشت تا با مردها سر و کار نداشته باشم .
به نظر می رسد که دو چیز سبب شهادت آن بانوی فرزانه شد : دفاع از حریم ولایت علوی ، و دیگر ؛ پاسداری از حریم عفت و حجاب . گواه آن که وقتی بیداد گران و ریاست طلبان به خانه اش هجوم آوردند ، آن حضرت پشت در پنهان گشت تا نامحرمان او را نبینند ، و آن ستمگر با فشار در ، دختر گرامی پیامبر و فرزندش محسن را به شهادت رساند .
با توجه به مطالبی که بیان شد ، این سؤال پیش می آید که چگونه حضرت فاطمه (س)در مسجد علیه خلفا می شورد ، و یا شبانه با همسرش بر در خانه های مهاجر و انصار می رود ، و یا فریاد می زند که اگر دست از علی (ع) برندارید شما را نفرین می کنم ، و در حضور بیدادگران خطبه می خواند ؟
در پاسخ می گوییم : نباید این ها را بر تناقض گویی حمل کرد ؛ زیرا ملاک قرب به خدا اطاعت است ، و اطاعت در موقعیت های مختلف و ضرورت های متفاوت و با افراد گوناگون یکسان نیست . بلی ، آن جا که ضرورتی در کار نیست ، نمی توان و نباید با مردان برخوردی داشت .
اما آنجا که حق بزرگتری ؛ همچون حقّ ولایت و حفظ جان ولیّ و بالمآل حفظ دین – که جزئی از آن عفاف و حجاب می باشد– در میان است ، جز این گونه برخورد چاره ای نیست .
دختر گرامی اش عصمت صغری ، حضرت زینب کبرا علیهاسلام بر همین شیوه مشی نمود و به اذن ولیّ برای حفظ دین و ولایت حرکت کرد . البته این به این معنی نیست که هرکس به دل خواه خود کاری انجام دهد و پای معصومی را در میان آورد ، و یا با سلیقه ای که دارد ، احکام الهی را با رای و اجتهاد خود توجیه نماید ، یا اینکه از فرهنگ بیگانگان اثر پذیرد و از سر حق بگذرد.
نوشته شده توسط : خادم الزهرا